Motosiklet, yedi ölümcül hata yapıldığında bizi kazaya sürükler. Aslında bu hatalar panik geldiğinde beynimizin bizi korumak için verdiği tepkilerdir fakat aleyhimize çalışırlar. Bu hataları bilirsek yapmaz ve kendimizi kaza sarmalından kurtarırız.
Motosiklet sürüşündeki yedi ölümcül hata nelerdir?
Keith Code üstadımız bu konuyu eğitim bileşkesinin (sistemin Türkçe’si bileşkedir) temeline oturtur. Kendisi dünya çapında yarışçı yetiştirdiği için kendisini ciddiye alıp bu tepkilerin ayrıntılı incelemesine geçiyoruz:
Korktuğumuz zaman beyin kontrolü ele alarak bizi korumaya çalışır. Bu adımların her biri bir sonrakini garantiler ve motosiklet üzerinde aşağıdaki sonuçlara yol açar:
- Gazı kesmek
- Elciklere yapışmak (sıkmak)
- Tehlike alanına bakmak ve kilitlenmek
- Bir noktaya baka kalmak (sabitlenmek)
- Gidonu kilitlendiğin noktaya gitmek için kullanmak
- Yönlendirme yapmayı bırakmak ve dona kalmak
- Frenleme hatası, az ya da fazla frenlemek
Şimdi bunları teker teker açalım zira bunlar bizi kazaya sürükleyen sebeplerdir.
1) Gazı Kesmek
Gaz kesince yükü arka tekerden alıp ön tekere yığmış oluruz. Bu şunlara sebep olur:
- arkadaki tutuş azalır
- motosiklet dengesini kaybeder (ağırlık aktarımı yaşadığı için kararlılığı bozulur)
- biz (sürücü) ön tarafa yığılarak dengesini kaybeder
- dikkati çevreye yola konuma değil çarpacağı alana yönelir (tehlike aradığı için de en tehlikeli yeri bulur ve oraya gitmeye başlar. Unutma, Baktığın Yere Gidersin)
- daha zor kontrol eder
- daha zor komut verir
- dengesini kazanmak için gidona sarılır
- tüm bu hareketler motosikletin de dengesini ek olarak bozar
2) Elciklere Yapışmak (Sıkmak)
Gidonu sıkı tutmak (serbest bırakmamak) motosikletin yapacağı her türlü düzeltme / dengesini bulma eylemini engellemektir.
Başka bir deyişle elcikleri sıkı sıkıya tutmak motosikletin işleri yoluna koymasını engellemek demektir. İşler karıştığında yapılacak en iyi şey depodan dizlerimizle tutunmak ve ellerimizi serbestleştirmek olacaktır.
3) Tehlike alanına bakmak ve kilitlenmek
Çünkü beynimiz tehlikeyi algıladı ve risk gördüğü yere bakıp yönetimi ele almak istiyor
Nereye yoğunlaştık? Sadece ve sadece tehlikenin olduğu noktaya! Orad bulacağımız tek şey tehlike. Zaten beynimiz de tehlikeyi arıyor…
4) Bir noktaya bakakalmak (sabitlenmek)
Tehlikeyi bulduk, beynimiz kararını verdi; artık sadece tehlikeyi görüyoruz
Sorun şu ki beynimizin alışık olduğu şartlarda değiliz. Motosiklet üzerindeyiz…
BİZİ BİR SONRAKİ NOKTAYA TAŞIYACAK YANILSAMA DA BURADA ZATEN ÇÜNKÜ KİLİTLENEN BAKIŞ 5 NO’LU MADDEYE SEVK EDECEK BİZİ
5) Gidonu kilitlendiğin noktaya gitmek için kullanmak
Çünkü: “Nereye bakarsan oraya gidersin!” hatta yazısı burada
Eğer arabaya bakarsanız arabaya, tekerine bakarsanız tekerine, virajın çıkışına bakarsanız yol dışına:
İŞTE BİR ÖNCEKİ MADDEDE KİLİTLENDİĞİMİZ KAZA NOKTASINA GİDİYORUZ ŞU ANDA!
6) Yönlendirme yapmayı bırakmak ve donakalmak
Bu aşamada, beyin kazanın kesin olacağını düşünüyor ve kurtarmaya çalışmıyor. Artık (beyne göre ve hatalı şekilde) kaçınılmaz olan kazaya/çarpışmaya yönelik hareketler yapıyor.
Donakalmak bu aşamanın sonucu
BU NOKTADA ETRAFTA OLAN HİÇBİR ŞEY ÖNEMLİ DEĞİL
BEYİN ÇARPIŞMAYA HAZIRLANIYOR ARTIK
VE SONRAKİ ADIM:
7) Frenleme hatası, az ya da fazla frenlemek
Artık fren mren yok…
işte bu noktada bile kurtarabileceğinizi biliyor musunuz?
Evet, zinciri kırıp tam bu noktada çenenizi çevirerek çıkışa bakarsanız hala kurtarabilirsiniz.