2018 Model 1000 cc. Süper Motosiklet Testi Yazısının 7. Kısmıdır, İlk Kısım için buraya tıklayınız
Bire bir çeviri değildir, kısaltarak, ana fikri koruyarak çevirdim; iyi okumalar 🙂
SUZUKI GSX-R1000R
Övgüyle geçen tarihi ile GSX-R1000R yine etkileyici. Tanıyacak kadar sürdüğüm ve özellikle motorunu sevdiğim bir model. Suzuki’nin zekice çalışan değişken kapakçık zamanlama teknolojisi, 180 beygirlik gücü geniş bir banda yayıyor. Büyük bir başarı, tebrik etmek lazım.
Suzuki bu testte de en iyilerden birisi, sadece Panigale bariz üstün görünüyor, diğer bütün test motosikletleri ile başa baş geliyor GSX-R1000R. Yola çıkınca canavar gibi güçlü ama özellikle sönümlemesinin başarısı sayesinde uyumlu ve rakiplerinden daha rahat oturuşu da artısı. Vites geçişleri, frenleri de iyi seviyede. Yani eksiği yok, fazlası var…
GSX’in elektronik paketi de başarılı, hatta R1000R’daki paket markanın en başarılı elektronik seti. Ayarları basit olmasa da zor da değil ve uygun ayarı buluyorsunuz. Elektronik sönümleme ya da renkli ekran gibi son oyuncaklar yok. Ekran büyük fakat tek renkli. Sürüş ayarları çok derinlere inmiyor, sadece üç sürüş modu var mesela. sert, yırtıcı bir sürüş ön ayarı olmadığını da ilave etmek lazım (pist canavarı ön ayarı yok). Eksiklik mi? Bence hayır çünkü fiyat etiketi her şeyi açıklıyor. Hayli hesaplı bir fatura karşılığında çok iyi yol konforu, performansı ve etkileyici bir güç santrali alıyorsunuz çünkü.
Donington yarış pistinde Suzuki sürücüsünü etkilemeyi biliyor. Uzun düzlüklerde motor ürettiği güçle ışıldıyor ve aynısını yavaş bölümlerde de yapması takdire değer. İlk başlarda bir kaç defa arkasını kontrollü şekilde sıyırdı çünkü Bridgestone’lar henüz ısınmamıştı; sonrasında sorun kalmadı. Frenler işini iyi yapıyor ama onların da ısınınca kendini bulduğunu söylemek lazım. Tabii ki bu ısınma konusu pist sürüşü için geçerli. Yol koşullarında, yani canını çıkarmadıkça her şey sorunsuz.
Rakiplerine oranla çeviklik ve keskinlik konularında hafifçe geri kalsa da günü başarılı şekilde kapıyor GSX. Son teknoloji ile donatılmış rakipleri karşısında sadece iskelet (şasi) ve elektronikler konusunda geri kalıyor; bu da temellerinin ve mühendisliğinin çok iyi olduğunun göstergesi.
Peki ya Modifiye?
Daha iyisine ulaşmak da kolay. GSX’i alırken cebinize kalan para ile yarış seviyesi egzoz hatta daha hafif jantlar dahi almak mümkün. Ama konu elektronik oyuncaklara gelince o iş zor… Parayla bile büyük renkli ekran, yarı etkin sönümleme ya da son nesil çekiş yönetim sistemleri eklemek mümkün değil.
Peki gerekli mi? Elinizde binlik bir makine var ve köpek gibi gidiyor, hatta Porsche 911’leri kedi yavrusu gibi bırakan, pist sürüşlerinde sizi mest eden seviyede bir makine varken kim takar ki renkli ekranı?
Diğer Görüşler
“Ne motor ama! Yolda çok iyi, diğerlerine göre yumuşak ayarlanmış sönümlemesi (süspansiyon) sayesinde daha rahat ve kolay geçiyor yoldaki bozuklukları. Piste çıkınca da geri kalmıyor. Daha büyük boyutları pistte onu biraz gezi motoru gibi gösterse de teknik ve his konularında gerçek bir GSX bu. Bence sorun grenaj ve renklerinde yoksa tabanca gibi…
Rob Hoyles
“Diğerlerine göre bir tık büyük ve uyuşuk ama geri kalan her şeyde sürücü dostu, gürültülü ve konforlu. Gerçek dünyamıza daha uygun bir yapısı var, yol için yapılmış ama pistte de etkileyici işler yapıyor. Evet, ekrandı elektronikti derken janjanları eksik ama hala çok iyi bir motosiklet. Frenleri de önceki GSX’lerden çok daha iyiydi bunu unutmayayım.”
Chris Moss
