2018 Model 1000 cc. Süper Motosiklet Testi Yazısının 4. Kısmıdır, ilk yazı için buraya tıklayınız
DUCATI PANIGALE V4S
İŞTE BU ALET İÇİN BURADAYIZ. V4S değerlendirdiğimiz motosikletler arasında en yenisi (2018). Diğer yandan da tüm iyilere karşı neler yapabileceğini görmek istedik.
Bazı yönlerden, eşi yok Panigale’nin. Diğer tüm rakipler 999 cc. ya da daha altındaki hacimlere sahip olsalar da Panigale V4S tam 1,103 cc. hava-yakıt alıyor içine. “Bize büyük ciğerler lazım.” demişler ve büyütmüşler işi. Bu açıdan bakıldığında adil bir karşılaşma değil ama biz yine de 1000’lik sınıfa dahil ettik. Bu arada Ducati bu aracın hacmini katalog ya da tanıtımlara yazmamış, bu da ilginç…
Nasıl Bir Alet?
V4S’i tanıtıldığı zaman Valensiya’da sürmüştüm. Donington Park’a gelirken zaten bildiğim bir aletti yani. V4S sürmek bir çok farklı duyguya yol açıyor tabii ki. Renkli gösterge grubundan ayarlarını yapmak, çekiş, güç, sönümleme, stil gibi inanılmaz ayrıntılı ayarların hepsini renkli ekrandan yapabiliyorsunuz, ama hala düğmelerle, dokunmatik yok. Görünüşü ise hiç bir şeye benzemiyor; herkes devamlı bakıyor ve sanki mıknatısa giden demir gibi yanınıza geliyor; devamlı…
Sürüş
Tepesine çık, pit bölgesini terk et, birden kendini bir rüyanın içinde buluyorsun. Vizörünüzden görünen ön taraftaki parçaların kalitesi bile çarpıcı, yüksek süratlerde bile inanılmaz rahat oluşu çok baştan çıkarıcı. Frenler taş gibi, elektronik sönümleme sanki sihirli halıda gibi pürüzsüz ve Pirelli lastikler yolu resmen ısırıyor, öyle bir tutunma…
En etkileyici tarafı motor gücü. Dinanometreye çıkardığımız Big CC Racing bunu şöyle ifade etti: “Bu güne kadar test ettiğimiz en güçlü normal emişli motor (turbo ya da kompresör gibi aşırı yükleme yapan motorlar hariç). Bu Hayabusa’lardan, gücü arttırılmış spor motosikletlerden hatta ZZR1400S’den bile güçlü demek… Evet, bu Ducati, ZZR1400’den 7 beygir daha güçlü dinamoya göre! Bu gerçekten üzerinde düşünülmesi gereken bir güç seviyesi.
1400’lükleri bile geçen bu güç lokomotif gibi öküz gibi güçlü, çarpıyor insanı. Donington gibi uzun düzlükleri olan bir pistte bile devamlı ama devamlı hızlanıyorsunuz. Mantıksız hızlarda kolayca sürerken kontrol sizde, bunu hissediyorsunuz, geri besleme var ama elektronik destekler devamlı çalıştığını da anlıyorsunuz; yine de çok pürüzsüz şekilde sanki yıkım ekibi gibi bir ses ve çekişle her viraja saldırıyor Panigale. Elektronikler olmasa nasıl bir motosiklet olurdu Allah bilir. Euro4 uyumlu, trafiğe-yola çıkma izni olan için inanılmaz bir başarı.
Diğer Görüşler
“Oha be! Çekiş kontrolü açmadan önce bir süre sürdüm. Bu da bana 200 beygir kamyon yükü torkun pistte ne yaptığına dair bir izlenimim oldu… Hızlı dönüşlerde hala kontrollü ama torkun ölümcül fazlalığı kolayca lastiğin tutuşunu yeniyor; bu da dar dönüşlerin çıkışında sorun yaratabiliyor. Aşırı tork alışılanın aksine sağa ya da sola kayma yerine patinaj-tutuş-patinaj şeklinde etki ediyor. İskelet o kadar olağanüstü ki ön tekere yüklendikçe yüklenebiliyorsunuz; neredeyse sınırı yokmuş gibi hissettiriyor ön taraf.
Elektronik destekler açık iken: İ-na-nıl-maz! Çekiş kontrolü en alt seviyeye çekince dönüş bitiminde çok güç ve hız biriktiriyorsunuz, tam yarış makinesi işte. Ölümcül seviyedeki hızlanma o kadar büyüleyici ki aşık olmamak mümkün değil. İnanılmaz nbir motosiklet ama üstad seviyesindeki sürücüler için…”
Rob Hoyles
“Ne! Motosiklet! Ama! Worthy of all the hype and more. Çıtayı -hem de çok yükseğe- koyup da yükselten bir motosiklet. Güç, keskinlik, gösteriş, albeni gibi kavramların hepsine fazlasıyla sahip ve çok canlı yapısına rapmen uyumlu; duyguları harekete geçiren ve bağımlılık yaratan bir motosiklet. Aynı zamanda bunları bilmeyen kişilerde bile sadece görünüşüyle ıslık çaldıran etkisi var… Üzerine oturur oturmaz beni teslim aldı. Zirvede, olay budur.
Chris Moss
