Bir arkadaşımızın ağzından:
Psikoloji neleri değiştirir? Nasıl yanlış kararlara sevk eder?
“İzmir’e yüz kilometre kadar kalmıştı. Hava kararmaya başlasa da: “Az bir şey kaldı, devam edip evimde uyuyayım” diyerek devam ettim.
Akhisar taraflarında gerek İstanbul’dan beri yol yapmanın getirdiği yorgunluk, gerek soğuğun getirdiği yıpranmışlık, bir şekilde hiç aklıma gelmedi. Oysa akşam saatleri ve güneşin gitmesiyle kayganlık artar, biliyorum ama işte kurallara uymamak böyle bir şey. Üstüne üstlük o bölgenin iyi buzlanma yaptığını bilmemek de büyük eksiklikmiş, bunu da sonradan öğrendim.
Peki ne oldu? 80 km/saat gibi bir süratle giderken bir anda düştüğümü fark ettim. Buzda kaymak böyle oluyormuş. Düştüğünü düştükten sonra fark ediyorsun. Ben (yaklaşık) 100 metre kadar, motosikletim ise 200 m. kadar kaydık. Buzda düşmek o kadar garip ki, yavaşlamıyorsun buz olduğu için. Öyle aynı süratte kayıp gidiyorsun. Nasıl durdun derseniz o yol kenarında bulunan beyaz plastikler var ya reflektörlü, onlara tutunarak durabildim. Çok büyük bir şans ile yolun düz olduğu yerde kaydım. Sağa sola çarpmadım, dokunmadım. Karşıdan arkamdan araç hiç gelmedi.
Şimdi yaptığım hataları daha net görebiliyorum:
1- Zor şartlarda gideceğin yere varmak değil, sağ salim varmak önemli.
2- Ağır yağış durumlarında insan fark etmese de çok ve çabuk yoruluyor. Fiziksel olarak devam edebileceğimi düşünsem de idrakim zayıflamış. Şimdi bakınca o gün devam etmem gereksiz inat demekmiş, fakat o an yorgunluktan öyle görmedim.
3- Konsolunuzdaki uyarıyı, yoksa beş – altı derecelerin altını buzlu kabul edin.
4- Saçma sapan bir yerde konaklamayı kötü görmeyin. Yüz metre kaymak daha kötü
5- Eve geldiğimde fark ettim ki insan garip bir varlık. Devam edeceğim dediğinde ne ağrını ne yorgunluğunu, ne de bitkinliğini hissettirmiyor sana beynin. Duş aldıktan sonra ne kadar yorulduğumu anladım. Oturunca sırtımın kasılmaktan ağrıdığını ve komple tutulduğunu fark ettim. Yani yolda iken tüm bu uyarıları red etmişim bir şekilde, “gideceğim” diyerek görmezden gelmişim. Fiziksel olarak devam edebilmek, doğru bir sürüş yapmak değilmiş.6- Yol önemli değil, motorun önemli değil, varmak önemli değil, ulaşıp dinlenmek hiç önemli değil. Maksat güvenliğini hiç bir durumda tehlikeye atmamak.”
Gideceğim Demenin Psikolojik Tarafı, sizi kazaya sevk etmesin.
Faydalı olması umuduyla.