Yamaha’dan yeni spor motosiklet modeli R7
Fiyat aralığı R6 ve ZX-6R Ninja arası bir yerlerde (İngiltere fiyatı 8200 ₺), Kawasaki ve Honda avcısı olacak yeni model acaba lider RS660 Aprilia kadar iyi mi?
Bu sorunun cevabını bulmak için yeni (2022) Yamaha R7’yi hem şehirlerarası yollarda, hem şehir içinde hem de pistte sürüp deneyimlerini aktaran yazıları internetten derleyip bu özeti yazdım; buyurunuz.
R dünyasına girdiğinizde
Yamaha R7’yi tanıtmak için “WHERE R WORLD MEETS YOURS” sloganını tercih etmiş. Öncelikle, buradaki R harfinden bahsedelim. Race yani yarışın ilk harfi olan R yeterince açık 🙂 Motosiklet dünyası R harfini yaygın olarak kullanıyor. Neredeyse her markanın çok eskiden bu güne gelen R serisi motosikletleri var. Kısacası hız, yatarak viraj, sert gaz açmanın dünyası, piste yakın sürüşün motosikletleri bunlar.
Yamaha R6 ve Kawasaki ZX-6R Ninja artık satmıyor. Hatta bu konuda bir yazı da yazıda var sitede: 600 cc Süper Spor Sınıfı Öldü mü? Değişen dünyaya uyum sağlamak için Yamaha da kervana katıldı ve R7 ile devam etmek istiyor. Üstelik bunu 60. Yıl Özel serisi (yazısı burada) ile güçlü bir şekilde yapmıştı.
Iwata’nın cevabı, MT-07’nin (her anlamda) kolaylığına ve R1’in özüne sahip güzel görünümlü bir spor motosiklet ile gelmek oldu. Yamaha R7 günümüz modellerine uygun olarak daha az erkeksi, daha karaktersiz, her şeyi yapmaya özenen, aralarına göre ezik bir model. Sert mi oldu? Yeni nesil için evet ama eskinin iddialı hatta deki motosikletlerini bilenler için durum bu…
Bu Yamaha R7, OWO3 değil!
Yamaha R7 ortaya çıktı ve sonra çok sayıda insan R7 adıyla ilgili yorum yaptı. Sinirlenen bir okuyucu, “Bu motosiklet selefinin kötü bir karikatürüdür!” diye yazarken, bir diğeri öfkeyle “Bu acınası bir model, R7’yi görünce OW02 ağlamıştır.” demişti, gerisini siz düşünün.
Bunda OW02’nin ki kendisi eski R7 oluyor, WorldSBK kurallarına uygun yırtıcı bir model olmasının payı var. Ama şu da var, bu şekilde düşünsünenlerin çok çok azı bir OW02 sürmüştür. Rahatlıkla söylüyorum çünkü tanıtım metinlerine bakıp motosikleti çözdüğünü hatta sürdüğünü sanan çok kişi var.
Her şeyden önce, bu eski R7’nin yeni hali değil. Bu başka bir model. Pist ya da hafta sonunda harikalar yaratacak, her gaz açışta sizi arkaya itecek bir model de değil. Yamaha MT-07 RR gibi bir şey yaparak bu sınıfı canlandırmak istiyor. Gaz açınca içinizi kıpırdatacak ama iddialı olmadığınızda da dostunuz olacak bir motosiklet. Kısacası eğlendiren değil evleneceğiniz birisi gibi düşünün…
Yamaha R7 fiyat, renkler ve satış tarihi
Yeni R7, Icon Blue, Yamaha Black ve 60. Yıldönümü Sürümü renkleriyle geliyor. Temel mavi ve siyah bisiklet 8.200 £ fiyatla fiyatlandırılırken, 60. Yıl bisikleti 8.500 £’dan galerilerde inecek.
Bu fiyat politikası R7’nin, Kawasaki Ninja 650’den (7.349* £) pahalı olması demek evet ama daha güçlü ve gelişmiş Aprilia RS660’tan (10.150* £) yaklaşık 2.000* £ daha ucuz olduğunu da unutmamak lazım. Bu arada RS660 sınıfın lideri ve zorlu bir rakip. Yamaha lidere fiyat avantajıyla da saldırıyor. Demek ki Japon marka bu sınıfın geleceğine inanıyor. Bir şekilde çok satarak kazançlı çıkacaklarını inanmışlar. Bu doğru mu zaman gösterecek; ben o devrin bittiğini ve motosikletin heyecan yerine daha silik bir uyumluluk aracı olduğunu düşünüyorum yakın gelecek için.
Yamaha Türkiye web sitesine bakmak isterseniz: yamaha-motor.eu/tr/r7-2022/
* fiyatlar İngiltere fiyatlarıdır
Yamaha R7 motor özellikleri
Güncel MT-07’nin tüm değişikliklerine ve güncellemelerine sahip olan R7 motorunun özellikleri büyük ölçüde değişmeden kalıyor. 72 beygir 8’750 devirde, 66.4 Nm’lik zirve tork ise 6.500 devirde geliyor. Yeni motor tabii ki Euro5 uyumlu.
“Şimdiye kadar gördüğüm en iyi paralel ikizlerden birisi.” demenizin mümkün olduğu bir motor bu. O zamanlar için yenilikçi olan CP2 mimarisi, 2015 yılında çıktığında 100 beygir altı çift silindirlilerin de heyecan verici olabileceğini kanıtlamıştı. Yamaha, Euro 5 uyumunu yenilikleriyle karşılamış ve -ne mutlu ki- bu mirasa ihanet etmemiş. Düşen performansa rağmen R7 motoru hala canlı, hala devre aç ve keyif veren bir gaz koluna sajip.
Tok sesli çünkü solungaçları var
Dikkatinizi çekti mi ama deponun ön-üst tarafında solungaçlar var. Bunlar, hava filtresine açılıyor. Hmm, bu da o çok güzel fabrika çıkışı sese destek oluyor gibi. Ses Yamaha’nın güçlü olduğu konulardan birisiydi ama çıplak (naked) kardeşinden hayli iyi sesi var R7’nin; güzel.
Motor arka tekere kaydırmalı debriyajla bağlandığı için vites küçültme hataları daha kolay yönetilir hale geliyor. Güvenlik için artı puan. Ayrıca MT07’ye göre de %30 daha hafif bir debriyaj kolu var.
Yamaha R7 şasi, süspansiyon, ve handling
R7’yi, iddialı olması için, başarılı özellikleri tutarak tasarlamış Yamaha. İskeleti (şase) MT-07’den geliyor. Geliştirmeler tabii ki var, aynı değiller ama fikir ve karakter aynı: dengeli ama konforlu; buna karşın keskin (aslında iddialı) hiçbir tarafı yok bu yapının. Yine de viraj başarısı iyi, şasinin iki tarafındaki alüminyum güçlendirme parçaları sağ olsun. Boyut neredeyse aynı, çok az kısalmış (1’395 mm.) ama tekerlek (rake) açısı 24’den 23 dereceye inmiş (ne kadar dik, oladar sportif). R7 küçük bir motosiklet, yeterince güçlü bir motorla neler yapacak birazdan konuşacağız.
MT-07’ye kıyasla bayağı ilerlemiş ters çatal sayesinde süspansiyon çok daha iyi. Ön taraftaki yeni 41 mm.’lik KYB marka süspansiyonlarda önyükleme, geri tepme ve sıkıştırma ayarları var. Yine ön taraf 298 mm. ölçülerinde fren disklerine sahip. Çok kişi bunlarla oynamayacak olsa da spor sürüş isteyenler için Yamaha gerekeni yapmış. Arka amortisörde de önyükleme ve geri tepmeyi ayarlamak mümkün.
Kendini bulması için ayarlarla oynamanız gerek
Fabrika çıkışı ayarlarıyla R7 gerçek kimliğinden biraz uzak. Motosiklet dünyasında buna: “Japon test sürücüsü sendromu” deniyor. Japonlar spor modelleri bile sanki acemiler kullanacakmış gibi, potansiyelini sergilemekten uzak ayarlarla fabrikadan çıkarıyorlar. R7 için de aynı durum söz konusu. Yeni sürücüler ve acemiler için uygun, daha affedici kurulum ile R7 memnuniyetle geziniyor yollarda. Ama gerçek kimliğini sergilemek için biraz fazla yumuşak bu ayarlar. Lastikler ısınınca keyfi yerine geliyor R7’nin. Kontağı çevirdikten sonra geçen ilk yarım saatin ilk notu bu oluyor.
Eskiye göre nasıl?
Yüzey iyiyken tempo kendiliğinden artıyor. Bunda yeni şasinin başarısını görmek mümkün. Ve bu şasesin kattığı sürüş karakteri MT-07’nin hayli ötesinde. Bu da ikinci not, Yamaha şanına yakışır bir ilerleme kaydetmiş. MT07 heyecanlı bir sürüşe sahipti ama bu heyecanın bir kısmı tehlikede hissetmekten geliyordu. R7 tam zıttı is. Ön taraf güven verici ve çok konuşkan. Yeni frenlerin tepkisi ve kontrolü iyi seviyede. Sert ve güçlü frenleri olduğunu söylemek mümkün olmasa da (IMU kontrollü ABS yok), motosikletin bütünüyle uyumlu, dengeli ve güven veren frenler bunlar.
Yeni bir model önceki modelden belirgin şekilde iyiyse başarı ortadadır. Yamaha’nın kattığı her yenilik, güncellemenin ötesinde doğru noktalara dokunarak başka ama daha iyi bir sürüş karakteri olan R7’yi doğurmuş. Daha sert şasi daha dik kafa açısı, yeni ön taraf dinamiği ve daha da sportif (yatık) sürüş konumunun sürücüsünü getirdiği yer RR sınıfına çok yakın. Zorlandığı zaman yaptıkları göz önüne alındığında, R7 bu motosikleti anlatmaya yetersiz kalıyor.
Yamaha R7 teknoloji ve donanım
Sorun yok gibi görünüyor mu? Demek ki anahtarın üzerindeki kablo dikkatinizi çekmedi. R7’nin ilk modeli bu, zamanla iyileştirmeler illa ki olacaktır. Yine de Yamaha kadar deneyimli bir markadan ilk seride de bu tür hatalar görmek biraz garip.
Neyse çok takılmadan devam edelim. Yamaha R7 MyRide uygulaması ile de bluetooth bağlantısı var. MyRide uygulaması Yamaha’nın resmi uygulaması ve ayrıntılı kayıtlar, raporlar oluşturmanıza imkan veriyor.
MyRide’a (mayrayd şeklinde okunuyor) Appstore ve Google Play’den ulaşabilirsiniz. Uzun zamandır yayında olan uygulama kolayca bağlanıyor ve sorunsuzca çalışıyor.
Çok güzel olduğu herkesin ortak kararı olan grenajın içine girince, sizi abisi R1’inkine çok benzer LCD ekran karşılıyor. Şeffaf cam güçlü güneş olduğunda günün ışığını engellemediğinden, okumak oldukça zor hale geliyor. Üstelik kontakt anahtarı ve debriyaj kablosu da ekranın bir kısmını örtüyor. amatör hataları, Yamaha sanırım burayı biraz aceleye getirmiş. Allah’tan uyarı ışıkları ve göstergelerin büyük kısmı ortada 🙂 Bu arada en tepeye yerleşmiş ışıltılı vites değiştirme bölümü çok güzel.
Yamaha R7 sürüş konforu
R6 benzeri sürüş pozisyonu ile R7’ye gömülüp bütünleşmek çok kolay. Şu şerhi düşmek lazım, burası ve sürüş pozisyonu şehir içi için pek uygun değil. Rahatsız değil ama şehir içi için uygun da değil, sebebini bir sonraki paragrafta okuyacaksınız.
Ayaklıklar oldukça yüksekte, elcikler aşağıda ve hayli yukarıda oturuyorsunuz (bu bir “R”). Birkaç yerde gördüm, 185 civarı birisi sürdü zorlanmadan. Selenin boyutları herkese yetecek kadar büyük çünkü.
Mesele yer yokluğu ya da çok kapanma ihtiyacı değil, R 7’de spor sürmeseniz bile spor oturmalısınız.
Buna karşın yol açıldığında ya da şehir dışına çıktın mı, her şey yerli yerine oturuyor. Sportif sürüşte ya da gazlarken ise her şey olması gerektiği gibi. Bu anlarda tüm bu olumsuz gibi görünenler işinize yarıyor. Grenaj (dış kabuk) ve cam ufak görünebilir ama arkasına gizlenecek -yani sizi koruyacak- kadar büyük ve dizler de buna dahil. İşte bu huyu çok güzel ve rüzgara karşı da çok işe yarıyor.
Yamaha R7 galeri
Yazı galeriden sonra devam ediyor, bilginize
Yamaha R7 son söz
Süper spor motosiklet pazarına yeni giren Yamaha R7, Aprilia RS660 ve Kawasaki Ninja 650 arasındaki boşluğa mükemmel bir şekilde oturuyor. Kawasaki’den daha sportif ve daha viraj odaklı, ancak sınıf lideri RS660’tan biraz daha az gelişmiş (teknolojik, sürüş destekleri bakımından) ama daha ucuz. Ayrıca sürüşü şaşırtıcı derecede kolay, yeni-acemi sürücüler için çok uygun (bu güç sınıfındaki diğer modellere göre). Ve de hayranlık uyandıran çarpıcı abisi R1’i her santimiyle hatırlatıyor.
Eksiksiz mi? Değil, özellikle sürüş güvenliğini etkilemesi açısından göstergelerin okunmaması can sıkıcı. Ön taraf ise zorlu anlarda dağılmasa da acemileri korkutup tehlikeye atacak kadar tepkili, huzursuz edici olabiliyor. Ha, bu noktalar özellikle acemiler için sorun olabilecek noktalar ama eksikleri konuşuyoruz değil mi? Ciddi olmayan ve neredeyse karşılaşmayacağımız kadar ender durumlarda tehlike yaratsa da bu iki nokta eksiksiz, tam bir motosiklet olmak için iyileştirme gereken noktalar. Tabii ki bir de şu var: sınıfı için çok iyi bir motosiklet R7.
Bir küçük ilave: daha fazla performans isteğiniz ve zorlayacak kadar cesaretiniz varsa GYTR dediğimiz ilave özellikler ve opsiyonlar ile pist silahına dönüştürme imkanınız olduğunu da unutmayın.
- Yüksek süratlere çıkmadan heyecan, performans ve sürüş keyfi alabiliyorsunuz
- Ön taraf çok iyi çalışıyor ve çok güven veriyor
- Görünüm, stil
- CP2 motor alt yapısı piyasanın en iyi orta hacimli motorlarından birini üretecek kadar iyi; bir kez daha çok iyi bir motor üretilmiş R7 için
- Kaydırmalı debriyaj var
- Sesi fabrika çıkışında iyi (depo üzerindeki solungaçlar hava filtresine açılıyor)
- LCD gösterge grubu güneş altında okunmuyor
- R-serisi ruhu şehir içi ve günlük sürüşlere izin vermiyor
- Lastikler biraz daha yol tutan bir model olabilirdi
- ABS biraz daha yeni nesil özelliklerine sahip olabilirdi
R7 motoru 72 beygir gücünü 8’750 devirde, 66.4 Nm’lik zirve torkunu ise 6.500 devirde veriyor. Yeni motor tabii ki Euro5 uyumlu. “Şimdiye kadar gördüğüm en iyi paralel ikizlerden birisi.” demenizin mümkün. CP2 motor mimarisinin hala çok iyi motorlar ürettiğinin bir kanıtı R7’nin motoru. Heyecan verici bir motor zira Euro 5 uyumu nefesini kesse de R7 motoru hala canlı, hala devirlenirken aç ve keyif veren bir gaz koluna izin veriyor.
Kaydırmalı debriyaj riski azaltıp hataları örtüyor. Ön taraf çok başarılı, her anlamda.
R7 çok iyi bir R sınıfı motosiklet; üstelik bunu ilk neslinde başarıyor.
Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et