2022 Aprilia Tuareg 660 yol ve sürüş testi

Aprilia Tuareg 660 (2022) yol testi için İtalya’da, Akdeniz’in ikinci büyük adası olan Sardunya’da!

Doğası-denizi güzel ve zaten turistik bir ada Sardunya. Aynı zamanda motosiklet deneme sürüşleri için de doğru seçim. Sardunya motosikletle gitmek için çok güzel bir yer. Her şeyden önce doğası tabii ki. Deniz, dağlar, ada atmosferi çok çekici. Ve motosiklete için çok güzel yolları var.

Manzaraların güzelliği bir yana, yollar sakin her şeyden önce. Kış olmasının da etkisi var tabii ki bu sakin trafikte ama testin yapıldığı günlerde hava şartları da tam testlik olmuş. Serin-soğuk bir sabah, atıştırma şeklinde yağmur. Hemen ardından güneş ve yine yağmur. Deneme sürüşü için daha ne olacaktı ki? 🙂

Aprilia’nın geçmişinde arazi motosikletleri var. Türkiye’de çok bilinen bir marka değil (yanında dev gibi Aprilia yazan RST1000 Futura‘ya bakıp: “Yamaha mı bu?” diye sormuşlukları var). Fakat etkileyici asfalt motosikletlerinin yanı sıra tek silindirli arazi araçları konusunda da hayli modeli var Aprilia’nın. Hatta Aprilia 1989’da ilk Tuareg 600’ü Paris-Dakar Rallisi’nde yarıştırdı; daha ne olsun?

Zaman tabii ki değişti. Modern Tuareg 660 her şeyi iyi yapmak zorunda. Asfaltta sportif, arazide yetenekli, uzun yolda rahat olmak zorunda günümüz motosiklet modelleri. Ama doğru bir tercihle giriyor piyasaya: 660 cc.’lik motor. Standart bir sürücünün arazide asla hakim olamayacağı 1000 ve üstü devleri unutun. Tuareg 660 baştan kazanıyor: hafif, dolayısıyla çevik üstelik iddialı bir 11’999 $ başlangıç fiyatı var.

Teknik alt yapı ve ses 🙂

Ortalık sakin. Sabaha çevrenin sessizliğini bozan bir ilk çalışma sesiyle başlıyoruz. Elden geçirilip güncellenmiş 659 cc. paralel ikiz motor, ateşlemeden itibaren egzozun güzel -ve yüksek- sesiyle çalışıyor. Egzoz yeni ve yukarıda duruyor evet ama RS 660 ve Tuono 660’daki gibi alt devirlerde hayli kalın ve güzel bir sesi var.

Tuareg araziye uymak için, düşük ve orta devirlerde güçlü bir ayarla çıkıyor fabrikadan.

Kolay değiştirilebilir ve yeni hava filtresi-kutusu, bu modele özel emme, eksantrik mili ve ayarları, daha kısa dişli oranları ile araziyi ciddiye aldığını kanıtlıyor. Bu Aprilia off-road’da iddialı. İlaveten, dip noktası yerden yirmi santim yüksekte, bunun için de yağ tavası elden geçirilmiş.

Bu kadar değişikliğin olumsuz tarafları da var tabii ki. Üst devirlerdeki yırtıcılık kaybolmuş durumda. Ama! Tuareg, hiç de güçsüz değil. 9’250 devirde kafa atan bir 80 beygir var. Güçlü olmanın haricinde 6500’de gelen 52 ft-lbs tork var. Bu blok ve hacim normalde 100 beygir çıkarıyor ve 80’e inince tabii ki tork erkenden şahlanıyor!

Yoldayken paralel ikiz motordan gelen egzoz sesi, sürüşü daha da güzel hale getiriyor. Gaz kapayınca gürül gürül, gaz açarken de kalın ve homurtulu. Bu ses yüksek, tiz dört silindirli sesinden farklı. Kalın, güçlü bir sesi var ve ister istemez ufak gaz dokunuşları yapıyorsunuz sırf ses için. BMW F800’de de bu kalın ses vardı, kıyas için size bir fikir verecektir. Bu arada hızlanırken nefes alma (emiş) sesini de duymak güzel.

Güç nasıl?

Güç açısından bakarsak da Tuareg 660 otoyol hızları dahil, yolda son derece rahat. Akarak ilerliyor ve hiç güç sıkıntısı yaşamıyor. Ani hızlanma gerektiğinde de vites değiştirme ihtiyacı olmadan hazır güç hep mevcut.

200 $ tutarındaki quikshifter sorunsuz çalışıyor ve rahat sürüşlerde ciddi yardımcınız. Devir düşükken yaptığı geçişlerde bir tık fazla ara gaz verebilir yorumları var ama genel olarak işini iyi yapıyor. Oturuş sorunsuz olsa da doğrudan dizlere üflenen radyatör ısısı yazın rahatsız edici olacaktır. Hava sıcak değilken iyi geliyor ama yaz sıcağında şikayet sebebi olacak tabii ki.

Yola çıktıktan bir süre sonra zehrimizi atalım bölümüne geliyoruz. Yolun Strada Provinciale 71 bölümündeyiz. Hızlı virajlar, yokuş yukarı firkete dönüşler, sert gaz açmaya izin veren düzlükler, arkası görünmeyen tepe geçişleri dahil tam delirmelik bir yol. Ve de yeni bir motosikleti denemek için ideal tabii ki.

Yol hissi ve sürüş karakteri

Aprilia, çelik borudan yapılma iskeleti (şasi) ve alüminyum salıncak mühendisliğini iyi çalışmış. ADV geometrisi var evet ama asfaltta da kendinizi evinizde hissediyorsunuz. Şasi, Tuono 660’ın iki ve RS 660’ın üç noktası yerine Tuareg’de altı noktadan bağlı. Hayır daha sert değil. Aksine yol modellerinden daha esnek. Bu iyi bir şey çünkü ön ve arkayı açık şekilde hissediyorsunuz. İskelet her durumda size gerekli bilgiyi iletebiliyor. Çok noktadan bağlantı da bir noktaya kadar olumsuz etkileri sönümleme işine yarıyor. Off-road’da bu huyu çok işe yarıyor, sizinle devamlı konuşan bir gövde üzerindesiniz. Bu, Tuareg’le bütünleşmenize yardımcı oluyor. Asfaltta ise size sınırlarını hatırlatan bir etkisi var: “Tuono ya da RS üzerinde değilsin.” diyor gerektiğinde.

Fakat bunun derecesi kararında. Tuareg süpermotoya yakın bir hisse sahip. Bu biraz önce söylediklerime zıt mı? Sadece çerçeve-iskelet açısından bakarsanız evet ama işin içinde şimdi sönümleme ve tutuşu (süspansiyonu) devreye aldık. Lastikler ve özellikle ön tarafın ayarları hayli iyi. Hem gerekli her ayrıntıyı aktaran hem de ön tarafın yolu ısırdığı bir viraj başarımı (performans) var. Bir yandan diğerine geçişler güven verici. Yüksektesiniz tabii ki ama sabittir sert geçişlerde bile kontrolün sizde olduğunu görüp güveniyorsunuz. Pirelli Scorpion Rally STR lastiklerin bütün tutuşunu kullanıyor 21 ve 18 inç jantlar. Mekanik kavrama miktarı etkileyici, o kadarını söyleyeyim.

Kocaman, telli jantlar arazideki zeminle başa çıkmak için şart ama asfaltta “dingildeme” huyları kaçınılmaz. Aprilia bir şekilde beklenenden daha iyi asfalt sürüşü yakaladığı için tebriği hak ediyor.

Tuareg arazide nasıl?

Asfalt yol sürüşünü yaptıktan sonra, arazi sürüşü için Sardunya’da bolca bulunan yangın yollarından birine yöneldim. Bakalım 9.4 inçlik tamamen ayarlanabilir KYB süspansiyonlar arazide neler yapabiliyor?

KYB’ler iskeletle uyumlu; ilk olarak bu söylenmeli. Yüzeydeki bozuklukları-yükseltileri emerken, gidona da yeterli desteği sağlıyor. Yol tutuş her zaman tatminkar. Genel olarak hata kaldıran, affedici bir sürüş sunuyor dinamik altyapı. Koyun sürülerinin yanından yanlayarak geçebiliyor ve bu arada heyacandan dudaklarınızı ısırmıyorsunuz.

Kıyaslamak gerekirse KTM 890 Adventure R kadar sert karakterli (tarzı bu) değil ve Yamaha Ténéré 700’den daha kolay ve rahat hissettiriyor.

ABS ve sürüş modları

Sadece tek bir düğme dokunuşuyla sakin mod ile (Şehirli/Urban), performans (Keşfet/Explore) modları arasında geçiş yapılabiliyor. Ancak, toprakla başa çıkabilmek için fazlası gerekiyor. Off-Road modunda gaz kelebeğinin ilk tepkisi sakinleşmiş hale geliyor ve arka ABS’yi devre dışı kalıyor. Tabii ki ABS tamamen devre dışı bırakılabiliyor. Bu arada sürücü modu da var. Bu modu yapacağınız ayarlarla kendi sürüşünüze uygun karaktere büründürmek mümkün. Elektronik alt yapının bir motordan bir sürü model çıkartma becerisini seviyorum. Sürüş destekleri dört seviyeli çekiş kontrol, üç seviyeli motor freni yönetimi, üç gaz kontrol haritası, iki seviyeli ABS ve hız sabitlemesinden oluşuyor.

Eksikler ve çekiş kontrol

Evet Tuareg 660’da IMU yok. Bu, ne yazık ki cazip bir satış fiyatı için zorunlu. Buna rağmen Tuareg yolda ya da arazide kilometreleri sorunsuzca yutuyor. Motosikletin yapısı ve ayarlarının doğruluğu, parçaların birbiriyle uyumu sayesinde ABS yönetimindeki sert frenlemelerde bile denge ya da tutuş sorunu yaşanmıyor. Ayarlar da aynı şekilde başarılı. Çekiş Yönetiminin (Traction Control) dört kademeli ön ayarları farklı sürüş tepkilerine izin veriyor. Aynı motosikletin farklı karakterlere bürünmesi anlamında başarılı bir ayar seti geliştirmişler. Çekiş yönetiminin başarısını şu örnekle anlatmak daha açıklayıcı olacaktır. En düşük (müdahale) ayarında Çekiş Yönetimi, gevşek zeminlerde Dakar usulü yanlamalara, kontrol sizde olacak şekilde izin veriyor… İşte bu başarıdır; aferin Aprilia! Ha bu arada bileği sağlam sürücüler çekiş kontrolü tamamen kapatıp, motorun çekiş gücünü kullanarak arazide hayli iddialı sürüşler yapabilirler.

Frenler

Frenlerde de durum aynı: Aprilia dikkatli bir kırpma ile en iyi Brembo’ları koymamış ama bu bir sorun yaratmıyor. Tamam asfalt canavarı Aprilia modelleri kadar etkileyici frenleme yapamasa da Tuareg’in (hala) güçlü frenleri adventure, enduro, arazi modeli bir motosiklet için olması gereken gücü sunuyor.

Sürdükçe anlaşılıyor ki mühendisler, motosikletin her şartta dengeli ve kararlı tutmak için çalışmışlar. 659 cc.’lik motorun yerleşimi 10 derece kadar yatık. Bunun sebebi yalpalamayı azaltmak. İlginç olan bir nokta da yakıtın yerleştiği alan. Büyük oranda koltuğun altında tutuluyor benzin. Ağırlık merkezini hayli aşağıya çeken bu yerleşim hafiflikle birleşince çok olumlu etki yapıyor. Bu arada dikkat çekici bir şey daha: büyük ve ağır abileri gibi depo boşaldıkça sürüş karakteri değişmiyor Tuareg’in.

Saf arazi sürüşü: ayakta sürüş

Tam arazi sürüşüne geçmek için ayağa kalkınca 33.8 inç yüksekliğindeki selenin genişliği kendini hissettiriyor. Evet, sele safkan arazi darlığında değil, bu doğru. Bununla birlikte lastiklerden başlayan, amortisör ve yaylar ile devam eden sönümleme o kadar başarılı ki… Arazide rahatça ilerlerken seleyi bacak aramda tutmak zor olmadı ve keyfi bozan bir yerleşim ve hissiyat oluşmadı.

*

Konforlu sürüş her daim var. Geniş gidon ve motor titreşiminin çoğunu emen kauçuk kaplı* ayaklıklar bolca konfor sunuyor. Ayağa kalkmak, selede ileri-geri kaymak; her durumda düğme ve kontrollere erişmek çok kolay. Ergonomik olarak hiçbir sorun yok Tuareg’de.

*Kauçuk kılıflar istendiğinde çıkarılabiliyor.

Kııvır kıvır yollarda sürerken, ön camın başarısını fark ettim. Ön cam ayarlanamıyor. Tabii ki bu bir eksi. Fakat yine de söylemek gerekiyor: ön cam sürücüyü standart camlara göre çok iyi koruyor rüzgardan. Burada hemen eklemek gerekiyor: uzun boylu iseniz ek deflektör gerekecek gibi. Ben orta boylu bir sürücü olarak yorum yapıyorum (1.75 m.). Hız sabitleyici (cruise control) işini yapıyor. Kaynakla güçlendirilmiş alt çerçeve (subframe), 463 pound’luk etkileyici bir yük kapasitesine sahip. Çıkabilir olsaydı daha iyi olabilirdi ama 1: şasi sertliğini (burulmazlığını) bu parçaya borçlu, 2: Tuareg safkana razi için yapılmış bir model değil.

ADV riding is about diversity, and Sardinia offers plenty of it. Jetsetters, snowbirds, and celebrities line the crystal clear beaches or imbibe in its many resorts in the busy season. Though I prefer the solitude and calm of the off-season, the island holds magic in many forms. Under the Sardinian sun, the 2022 Aprilia Tuareg 660 shined as a balanced machine in purpose and function, leaning on its pip of an engine, agile chassis, and off-road capability to deliver me home.

ADV (adventure) motosiklet sürüşü çeşitlilikle ilgilidir. ADV bir motosiklet her yol tipi ve şartında iyi olma vaadi taşıyor çünkü.

2022 Aprilia Tuareg, sonuç

Sardunya yolları değişik şartları bolca sunmuş. Sezon dışının getirdiği boş yollar da Aprilia Tuareg’i zorlaya zorlaya denemek için fırsat sunmuş. 2022 Aprilia Tuareg 660, çok dengeli bir sürüş, her şarta cevap veren çevik şasisi ile her kriterde iyi bir motosiklet olduğunu kanıtlamış halde. Off-road yeteneği ile tek ya da iki kişi, uzun yol ya da viraj kovalayan keyif makinesi arasındaki dengeyi -hem de elektronik destek ve oyuncaklar olmadan- yakalamış olması Aprilia’nın bu işi bildiğinin ve mühendislik açısından geldiği ileri seviyenin kanıtı. Tebrikler ve aferin Aprilia; iyi iş!

2022 Aprilia Tuareg 660 teknik özellikler

Motor

– Tip: Paralel ikiz
– Maksimum güç: 80 beygir @9250 d/d
– Maksimum tork: 52 ft-lbs @6500 d/d
– Sıkıştırma oranı: 13.5: 1
– Emme: EFI w/ iki adet 48 mm.’lik gaz kelebeği
– Valvetrain: DOHC, 4vpc
– Şanzıman: 6 vitesli (isteğe bağlı hızlı değiştirici)
– Debriyaj: Kaydırmalı, ıslak çoklu plaka tipinde

İskelet (şasi)

– İskelet: Alüminyum şase
– Jantlar: Telli, alüminyum jantlar
– Ön frenler: 4 pistonlu Brembo kaliperleri, radyal monte edilmiş ana silindir ve çelik örgülü hat ile 300 mm diskler
– ABS: Çoklu harita

Boyutlar ve rakamlar

– Dingil mesafesi: 60.0 inç
– İz genişliği: 4,5 inç
– Koltuk yüksekliği: 33.85 inç
– Yakıt kapasitesi: 4.75 galon
– Tahmini yakıt tüketimi: 59 mpg
– Azami ağırlığı: 449 pounds
– Renkler: Asit Altın ve Mars Kırmızısı; Indaco Tagelmust (+ 600 $)

Görüldü: ultimatemotorcycling.com

Bu yazı, Motosiklet Tanıtım kategorisinde yayımlanmıştır. Kategorinin tüm yazılarını görmek için buraya tıklayınız.


Yayımlandı

kategorisi

,

yazarı:

Etiketler:

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Exit mobile version