2018 Model 1000 cc. Süper Motosiklet Testi Yazısının 3. Kısmıdır, ilk yazı için buraya tıklayınız
BMW S1000RR SPORT
S1000RR BMW’nin yıllardır süren sıkı çalışmasıyla bu sınıfın abilerinden birisi haline geldi. Sekiz yaşındaki RR şimdilerde 1000 cc. sınıfının en ağır toplarından ve eskiden sadece Japonlara ait olan bir etiketi var: üst sınıf sportifliği kolay kullanımla sunan, aynı zamanda sınıfının lideri de olabilecek bir makine.
Zaten muhteşemdi ama testteki en ucuz motosiklet olması da şaşırtıcı… Bu RR versiyonu elektronik destekleri, spor aksesuarları da hesaba katacak olursanız en ucuz, yoksa GSX-R1000 daha ucuz ama o da fazla baz versiyon. 180 beygiri ve yıllar geçtikten sonra bile hala çok güzel görünmesiyle herkes için ciddi bir rakip.
Yaklaşık bir ay kadar önce Almeria’da S1000RR HP4 ile hayli uzun zaman geçirdim. Yani Donington’a gittiğimde kafamda hala canlı bir BMW tanışıklığı vardı. Çok güzel, güçlü bir motoru, kolayca ayarlanabilen elektronik sürüş desteği seçenekleri, canlı ve keyifli sürüşü ile kontağı çevirdiğiniz iki an arasında hep size yardımcı olmak için hazır. Ve frenleri… En başta bunu söylerim: S1000RR’ın frenleri muazzam ve o ilk baştaki ısırışını çok seviyorum. Metzeler Racetec RR lastikler bu testte sadece BMW tarafından tercih edilmiş. Diğer modellerde (Blade, RSV4 ve V4S) Supercorsa SP’ler ve Japonlarda da Bridgestone RS10s mutabakatı var. Metzeler’ler testteki Pirelli’ler kadar iyi, Bridgestone’lardan da bir ufak tık daha önde.
Sonuç itibarı ile S1000RR yarış pistine çıkmak için iyi bir seçim, hem de dertsiz tasasız şekilde. Güç aktarımı çok başarılı ve hakim olunabilir şekilde ve bolca (hatta tonla) alt devir gücü de mevcut ki üstler gerçek bir çılgınlık şeklinde güçlü. Yönlendirme hafif güçle hallediliyor ve bolca geri bildirim var (özellikle ön taraf bu konuda çok başarılı); bunların sonucunda da Donington gibi hızlı bir pistte virajlara saldırmak çok keyifli hale geliyor.
Pisti Bırak, Yolda Nasıl?
Pistin dışında daha bile eğlenceli olduğunu söyleyebilirim, özellikle güçlü motor ve elektronik zımbırtıların başarısı sayesinde yolda da çok keyifli bir sürüşü var BMW’nin. 2010 yılında BMW bombayı patlatıp S100RR’ı ilk kez tanıttığında gazetecinin birisi ısıtmalı elcikle mi geleceğini sormuştu. “Hayır hatta bir kez daha hayır, bu bir süper-motosiklet, bütün amacı saf sportif sürüş, tabii ki öyle şeylere bu motosiklette yer yok, dümbükler!” türünde bir hava vardı o sorudan sonra salonda. Çünkü BMW her zamanki garip, sportif olmayan, gezi BMW’lerinden birisi olmadığına ikna etmeye çalışıyordu bizi.
Tabii ki zamanla hepimiz RR’ın sportifliğine aşık olduk ve ancak ondan sonra BMW ısıtmalı elcikleri aksesuarlar listesine ekledi. Kullandığımız S1000RR’da cruise control’ün yanında elcik ısıtma düğmesi de vardı. Bu da gösteriyor ki pist silahı kadar keskin RR aynı zamanda bir o kadar da yol makinesi…
Diğer Görüşler
“Çok da ciddiye almadığım sağduyuma göre almam gereken makine. Sekiz yıl boyunca yapılan tüm iyileştirme çabasını her an, her ayrıntıda gösteren mükemmele yakın motosiklet. Uzun boylular için bile uygun yapısı bir artı ve her şey o kadar oturmuş ki sürmeye başlar başlamaz hemen alışıyorsunuz. Motor fazlasıyla ciğerli ve ZX-10R gibi patlamalar yok, daha dengeli ve daha güzel bir devirlenmesi, güç üretimi var. Frenler daha da geliştirilmiş, ısınınca daha da iyi çalışıyorlar.
“Her sorunu çözülmüş bir süper-motosiklet. Sınırlarına bu kadar kolay ulaşabildiğiniz bir motosiklet enderdir, bu açıdan Fireblade (Honda) gibi ama daha karakterli ve daha saldırgan. Motoru beklendiğinden gürültücü ama güzel bir sesi var, çok iyi frenleri, çok iyi yönlendirmesi, çok iyi sönümlemesi ile birlikte hem de. Piyasada hakkıyla elde ettiği bir imajı var ve neden sevildiğini sürmeye başlar başlamaz fark ediyorsunuz.
Rob HoylesChris Moss
Bir yanıt yazın